وَ لا تَقُولَنَّ لِشَيْءٍ إِنِّي فاعِلٌ ذلِكَ غَداً (کهف- 23) إِلاَّ أَنْ يَشاءَ اللَّهُ وَ اذْكُرْ رَبَّكَ إِذا نَسيتَ وَ قُلْ عَسى أَنْ يَهْدِيَنِ رَبِّي لِأَقْرَبَ مِنْ هذا رَشَداً (کهف-24)
و هرگز درباره چيزى مگو كه: من فردا آن را انجام مىدهم، مگر اينكه [بگويى: اگر] خدا بخواهد. و هرگاه [گفتن انشاءاللَّه را] از ياد بردى، پروردگات را ياد كن و بگو: اميد است پروردگارم مرا به چيزى كه از اين به صواب و مصلحت نزديكتر باشد، راهنمايى كند.
Never say of something," I shall do it tomorrow," without adding," if God wills." Recall your Lord if you forget to do something. Say," I hope that my Lord will provide me better guidance." (23, 24- AL-Kahf)
پيامها: ( تفسیر نور، ج7، ص 159 )
1- در سخن گفتن و تصميمگيرى خدا را فراموش نكنيم. «وَ لا تَقُولَنَّ» ...
2- هرگز خود را مستقل از خدا ندانيم و بطور قطع از انجام كارى هر چند كوچك، در آينده خبر ندهيم. «لا تَقُولَنَّ ... إِنِّي فاعِلٌ» ...
3- به امكانات و توان خود تكيه نكنيم، كه فراهم بودن مقدّمات، تضمين كننده انجام قطعى كار نيست. «لا تَقُولَنَّ ... إِنِّي فاعِلٌ» ...
4- در آنچه هم يقين داريم، بايد «إِنْ شاءَ اللَّهُ» بگوييم.
5- انسان پيوسته نيازمند خداست و در هر كارى بايد خود را وابسته به ارادهى الهى بداند. «لا تَقُولَنَّ لِشَيْءٍ إِنِّي فاعِلٌ» ...
6- جبران از دست رفتهها لازم است. «وَ اذْكُرْ رَبَّكَ إِذا نَسِيتَ»
7- پيامبران نيز به تعليم و هدايت الهى نياز داشتهاند. «قُلْ عَسى أَنْ يَهْدِيَنِ رَبِّي»
8- اظهار اميدوارى به امدادهاى الهى، از شيوههاى صحيح دعاست. «عَسى» ...
9- هدايت مراحلى دارد و همهى آنها به دست خداوند است. «أَنْ يَهْدِيَنِ رَبِّي لِأَقْرَبَ مِنْ» ...
10- بايد راه ميانبُر و نزديكترين راه به حقّ و صواب را پيدا كرد. «لِأَقْرَبَ مِنْ هذا» ...
11- رسيدن به رشد برتر، آرزوى انبياست. «عَسى أَنْ يَهْدِيَنِ رَبِّي لِأَقْرَبَ» ...